Biezelinge

Biezelinge ontstaat als nederzetting aan een mogelijk al uit de 11de eeuw daterende dam in een kreek, die ligt waar nu de Hoofdstraat is. Aan de dam worden boerderijen gebouwd, waarvan er één bij een opgraving in 1997 is teruggevonden. De dam wordt in de 12de eeuw opgenomen in de grote ringdijk van Zuid-Beveland, die speciaal hiervoor een scherpe bocht landinwaarts maakt. Later wordt dit de Biezelingse haven. De afgedamde kreek blijft landinwaarts nog eeuwen bestaan in de vorm van het Molenwater, dat tot Kapelle doorloopt.

Onder de hoede van de heren Van Maalstede komt een voornaam nonnenklooster, Jeruzalem genaamd, in 1246 tot stand. In de 15de en vroege 16de eeuw ontwikkelt het dorp zich voorspoedig. Er worden huizen en bedrijven gebouwd op de havendijken en er ontwikkelt zich aan de haven een markt. Rond 1500 heeft Biezelinge het dubbele aantal inwoners als Kapelle. Uiteindelijk komt in 1529 een afzonderlijke parochie Biezelinge tot stand. De kapel wordt parochiekerk.

Met de Reformatie wordt een hervormde gemeente Kapelle-Biezelinge opgericht. Vanaf 1659 ontstaat er een afzonderlijke hervormde gemeente Biezelinge. Bestuurlijk komt Biezelinge nooit los van Kapelle. In de loop van de 17de eeuw begint de haven te verzanden en ontstaat er een uitgebreid schorrengebied langs de Biezelingse Ham, zodat de haven in 1717 wordt ingepolderd. De economische bedrijvigheid neemt dan sterk af. In 1756 wordt ten zuiden van het dorp een grote nieuwe polder ingedijkt, de Willem-Annapolder. In de late 19de eeuw doet de moderne fruitteelt zijn intrede. Voor Kapelle en Biezelinge brengt dit grote veranderingen met zich mee. De laatmiddeleeuwse kerk wordt in 1907 afgebroken en door een nieuw gebouw vervangen. Eerder al, in 1877, is de oude toren door een nieuwe vervangen.