Column Burgemeester: Gewend?
Twee jaar geleden zat ik met mijn vrouw en kinderen in een boomhut in Zuid-Frankrijk. Iman Vleugel, voorzitter van de vertrouwenscommissie, belde mij daar op. Hij vertelde dat de gemeenteraad van Kapelle mij wilde voordragen als burgemeester van de gemeente Kapelle.
De vraag die mij vanaf toen het meest gesteld wordt, is de vraag of ik al gewend ben. En mijn antwoord is steeds: “nee”. Ik zal u uitleggen waarom. Op de eerste plaats blijft het zijn van burgemeester gewoon heel eervol en erg bijzonder. Maar er zijn voor mij meer redenen waarom dit zo speciaal blijft.
Op dit moment zijn we thuis bezig een aantal kleine dingen in ons huis aan te passen. Zo zijn er vier dakramen op zolder geplaatst. Als ik uit die ramen kijk, heb ik uitzicht over de daken van Wemeldinge. Over de dijk zo naar de Oosterschelde met al haar zeilboten. Dat uitzicht zal nooit wennen. Het zal altijd bijzonder blijven. Net zoals het hebben van een strand om de hoek. Zeeland is zo mooi!
De komende weken heb ik vakantie. Eindelijk tijd om nog wat dingen in huis af te maken. Zo stond ik afgelopen dinsdag op zolder om de kamer van mijn dochter af te maken. Zij krijgt dat prachtige uitzicht over de Oosterschelde. Terwijl ik daar stond kreeg ik een appje van een medewerker van de gemeente. Hij stuurde een foto waarop te zien was dat iemand, waarschijnlijk een kind, “Burgemeester is lief” met stoepkrijt voor het gemeentehuis had geschreven. Dat iemand zoiets doet, vind ik echt super lief. En ook dat went nooit.